Merk Haaland gejat

De Terminator wordt hij genoemd. Een bijnaam die perfect past bij zijn fysieke verschijning – bijna twee meter lang, gespierd en met die kenmerkende stoïcijnse blik – en bij zijn meedogenloze focus op scoren. We hebben het natuurlijk over Erling Braut Haaland, de goalmachine van Manchester City. 

Onlangs moest Haaland niet op het veld, maar in de merkenarena de degens kruisen met een Poolse tegenstander. Deze Pool had het lumineuze idee opgevat om het woordmerk HAALAND als Europees merk te registreren. Waarschijnlijk dacht hij slim gebruik te kunnen maken van het feit dat Haalandzijn naam nog niet had laten vastleggen — en daar misschien snel rijk van te worden. Maar het liep anders. Toen Haaland zelf zijn naam als merk deponeerde, diende de Pool prompt een oppositie in op basis van zijn oudere merk HAALAND. Altijd kalm en berekend diende Haaland daarop een doorhalingsactie in bij het Europese merkenbureau (EUIPO), met als grond kwade trouw. Volgens Haaland wist de Pool heel goed wie hij was en probeerde hij bewust te profiteren van zijn bekendheid.

Wie stelt een beroemdheid te zijn, moet dat ook kunnen bewijzen. Haaland trok dus alle registers open en overhandigde stapels bewijs van zijn internationale faam, waaronder mediaberichten, sponsorovereenkomsten en artikelen uit Poolse kranten waarin hij geregeld naast Lewandowski werd genoemd.

De Pool verdedigde zich op creatieve wijze. Volgens hem was “HAALAND” niet naar de voetballer genoemd, maar een toevallige samentrekking van het Poolse woord hala (“hal” of “vlakte”) en het Engelse woord land. Bovendien, zo zei hij, kende hij Haaland niet eens — buitenlands voetbal zou in Polen immers alleen via betaalzenders te zien zijn. En tenslotte, voegde hij eraan toe, is “Haaland” gewoon een veelvoorkomende Noorse achternaam.

Het EUIPO ging daar niet in mee. Volgens het EUIPO was Haaland ten tijde van de merkaanvraag al wereldwijd bekend, en ook in Polen. De uitleg van de Pool over hala en land werd als niet geloofwaardig bestempeld. Daarbij keek het EUIPO ook naar de bedoelingen van de aanvrager: waarom zou iemand met een eenmanszaak in elektrische installaties ineens een merk aanvragen voor cosmetica, sportartikelen, kleding en voedingssupplementen? En waarom vervolgens oppositie indienen tegen Haaland’s eigen merkaanvraag? Het beeld was duidelijk: de Pool handelde te kwader trouw en wilde meeliften op Haaland’s bekendheid. Het gevolg lag voor de hand: het merk HAALAND werd nietig verklaard. De Poolse aanvrager werd bovendien veroordeeld tot betaling van de proceskosten.

Had Haaland dit kunnen voorkomen? Ja, misschien wel. Als hij zijn naam eerder had geregistreerd, had hij deze hele procedure kunnen vermijden — en wat kosten bespaard. Het toont opnieuw aan dat het preventief vastleggen van je naam of merk verstandig kan zijn, zeker voor publieke figuren. Natuurlijk moet je het merk daarna ook echt commercieel gebruiken, maar bij beroemdheden als Haaland is dat meestal geen probleem. Een eigen stichting, kledinglijn of sponsormerk is immers snel opgezet.

Overigens is deze zaak niet uniek. Het EUIPO verwees in zijn beslissing ook naar de bekende Neymar-zaak, waar een vergelijkbare poging om te profiteren van andermans bekendheid eveneens strandde. De Terminator scoort dus niet alleen op het veld, maar ook in de rechtszaal.

Auteur: Arnaud Bos

Bio: Arnaud is merkenadviseur en binnen Knijff verantwoordelijk voor de marketing & communicatie. Arnaud is specialist in de metaverse en de muzieksector en zijn klantenportfolio omvat veel opkomende en gerenommeerde bands. Hij houdt de laatste jurisprudentie in de EU nauwlettend in de gaten en laat je direct weten als hij opmerkelijke merkaanvragen ziet.